- φιλίνος
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Δημοκράτης της Αττικής, που πρότεινε όλοι οι θήτες να καταταγούν στους οπλίτες. Κατηγορήθηκε για κλοπή και καταδικάστηκε έπειτα από έναν λόγο του ρήτορα Αντιφώντα, που ήταν με το μέρος των ολιγαρχικών.
2. Αττικός ρήτορας, οπαδός του Εύβουλου, Αθηναίου πολιτικού που ήταν οπαδός της φιλειρηνικής μερίδας. Διασώθηκαν οι τίτλοι τριών λόγων του: Προς Σοφοκλέους και Ευριπίδου εικόνας, Κροκωνιδών διαδικασία προς Κοιρωνίδας και Κατά Δωροθέου.
3. Ο Κορίνθιος. Μαζί με τους γιους του, κατηγορήθηκε το 148 – 147 π.Χ. από τον Δίαιο, στρατηγό της Αχαϊκής Συμπολιτείας, ως φίλος των Ρωμαίων και Σπαρτιατών, και θανατώθηκε.
4. Έλληνας ιστοριογράφος από τον Ακράγαντα της Σικελίας. Έζησε στους χρόνους του A’ Καρχηδονιακού πολέμου (268 – 241) και έγραψε την ιστορία του, που δεν διασώθηκε, αλλά χρησίμεψε ως πηγή στον Πολύβιο και στο Διόδωρο Σικελιώτη.
5. Ο Κώος. Έλληνας γιατρός του 3ου αι. π.Χ., ένας από τους ιδρυτές της εμπειρικής ιατρικής σχολής. Υπήρξε μαθητής του Ηρόφιλου και η δράση του σημειώθηκε στην Αλεξάνδρεια γύρω στα 250. Ήταν ονομαστός για την ειδίκευσή του στα δηλητήρια.
* * *Α(κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) «φίλος».[ΕΤΥΜΟΛ. < φίλος + επίθημα -ῖνος (πρβλ. ἀγχιστ-ῖνος)].
Dictionary of Greek. 2013.